KUŞ KANAT ÇIRPARSA YÜRÜR HÜSEYİN ASLANLAR!

KUŞ KANAT ÇIRPARSA AÇILIR HÜSEYİNLERİN  YOLU!

Sanırım birçoğumuz hergün ilk derse geç kalan 2 ayrı öğrenci ve o öğrencinin ellerine cetvelleriyle vurup cezalandıran 2 farklı öğretmenin yer aldığı videoları izlemişizdir... 

Videoların finalinde iki öğretmende öğrencisinin önünde diz çöküp gözyaşlarına hakim olamıyor zira öğrencilerden birisi ağabeyi ile aynı önlüğü kullanmaktadır. Aynı çantayı, kalemi, defteri... 

Her seferinde nefes nefese kalacak kadar koşmasına rağmen önlükleri değiştirirken diğeri ilk derse geç kalmaktadır. 

Diğerinde ise öğrenci beraber yaşadığı engelli ağabeyini hergün aynı saatte tedavisi için bırakırken derse geç kalmaktadır. 

Her iki video özünde hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını, önyargılarımızdan derhal kurtulmamız gerektiğini anlatıyor aslında.

Videolardaki olaylar yaşandı mı bilinmez ama lise arkadaşım Hüseyin Aslan'ın okuma aşkıyla yürüdüğü yolları hayatım boyunca unutmadım hiç...

Hüseyin yani benim güzel yürekli, yakışıklı Arap delikanlısı kardeşim Ceylanpınar'ın bir köyünde yaşıyor, o dönem Ceylanpınar da var olan tek lise de eğitim almak için günde 7 geliş 7 gidiş 14 km yürüyordu.

İlk dersleri hep kaçırırdı Hüseyin ama hayata dair umutlarını da, yaşama sevincini de hiç kaçırmadı.

Şansı yaver giderse sabahın seherinde bir at arabasına atlar 7 kilometreyi 4'e 5'e düşürdüğü olurdu.

Köylü millettin efendisiydi oysa köylü çocuğu Hüseyin'in kavgası sancılıydı, derindi... 

Ama adam gibi adam, gerçek bir beyefendiydi de Hüseyin, coğrafyamın tüm çocukları gibi okumak için acı çekmeliydi, direnmeliydi...

Kar pek yağmazdı bizim Ceylanpınar'a ama yağmur düşmeyiversin dize kadar çamur ve insanın gırtlağına değin sıçrayan çamura, yüzü bıçak gibi kesen soğuklara inat birgün olsun okulu asmazdı arkadaşım. 

Lise 1. sınıfta ayrıldım Ceylanpınar'dan. Hüseyin ile yıllar sonra Urfa da karşılaştık. Başarılı bir mali müşavir, iyi bir babaydı. 

Coğrafyamın inatçı esmer çocuğu şişen ayaklarıyla aşındırdığı kilometrelere inat hayata tutunmuştu yani. 

İyi de kaç Hüseyin vardı o derin yoklulların ortasından çıkıp bugüne gelen? 

Kaçı başarmıştı? 

Sorunun doğrusu kaçının başarması için imkanlar verildi acep? 

Aradan 29 yıl geçmiş... Bugün hala yolları çukur köylerimiz, kara, çamura bata bata okula gitmek isteyen çocuklarımız, Hüseyinlerimiz var bizim ne yazık ki... 

Bakmayın siz siyasilerimizin seçim zamanlarında eğitime, yoksula olan aşklarına: Hüseyinler hala yara bere içinde ayaklarla direniyorlar hayata. Hala 60-65 kişilik sınıflarda eğitim alan çocuklarımızdan bilim adamı, doktor, avukat, hakim, savcı olmalarını bekliyoruz. 

Bazı başkanların, vekillerin yeğenleri yatırımlara ortak olmak için brokratları istifa ettirirken, bazılarının amcaları, yeğenleri araç, yakıti, yemek ihalelerinde milyonları götürürken bizler köylü çocuğu Hüseyinlere yaşadıkları derin yoksulluğu sevip, şükretmelerini öğretiyoruz sadece... 

Hüseyin soyadı gibi Aslan 'dı da çıka geldi o karanlığın ortasından. Kaç çocuk aslan olabilir ki çakalların yer sofralarına çöküp ekmeğimizi çaldığı, umutlarımızı darağaçlarına astığı kokuşmuş zamanda? 

İNSAN İSTERSE! 

Bu coğrafyanın en büyük sorunu liyakat, vicdan, bilgi birikim ve vizyon yoksunu siyasilerin çokluğudur. 

Hüseyinlerin yollarına taş döşeyenler yani... 

Ama Eyyübiye'den bir kuş kanatlandı ve bir belediye başkanı isterse ilçesinin kaderini değiştirebilirin en güzel örneklerini veriyor... 

Parklar, bahçeler, parke taşları, yardım kolileri değil mesele. Zira onları fazlası ile yapıyor zaten Mehmet Kuş... 

Sporcu bir gencin gözlerini ameliyat ettirip ışığa kavuşturmak gibi duygu yürekli de olunabilir miş bir belediye başkanı. 

Çocuklarla çocuklar gibi şenlenip bisiklet yarışına girebilir miş... 

Esnafı ile sabahı seherinde uyanıp ekmek kavgasına düşebilir miş belediye başkanı. 

Millet bahçesi, yeşil alanlar vs vs. Neredeyse tüm belediye başkanları yapıyor zaten. 

Ama Mehmet Kuş gibi hayal denileni gerçeğe dönüştüren belediye başkanlarıdır Hüseyinlerin yolunu açacak güzel adamlar.

EYYÜBİYE DOĞALGAZA KAVUŞUYOR!

Ee, ne olmuş yani? Diyenleri duyar gibiyim.

Başarıdır bu oysa. Zira doğalgaz bu ilçemiz için büyük bir hayaldi.

Şimdi kömür kokusuna bulanmayacak güzel ilçemiz ama en önemlisi çocuklarımız üşümeyecek okullarda.

Selam olsun makamını halkın hizmetine sunanlara.

Selam olsun mertçe sorunların üzerine gidenlere.

Selam olsun Hüseyinlerin yollarını açanlara...

Selam olsun kanatlarını Eyyübiye üzerine salan Mehmet Kuş'a...

Seni seviyorum Hüseyin Aslan ve selam olsun Hüseyin Aslanlara...