ESKİ KRAL ÖLDÜ MÜ SAHİ!

ESKİ KRAL ÖLDÜ MÜ SAHİ!

DEAŞ'ın terör estirdiği ve yeryüzünde yaşanmış en büyük vahşetlerden birisinin ülkemize büyük kriz olarak yansıdığı Suriye iç savaşı, ardısıra gelen sınır ötesi harekatlar...

Acısını bugün bile içimizde harladığımız, milyon kere ''Keşke yaşanmamış olsa'' dediğimiz Suruç trajedisi...

Sayıları bir ara 750 bandını aşan ve ekonomisini, kültürel, ahlaki değerlerini, asayişine kadar tam manasıyla şehrimizi sorunlar haline getiren mülteci varlığı...

Ülke ve dünya basınına ''Katliam!'' olarak düşen aile içi kavgalar, bitmeyen kan davaları...

Çetrefilli, oldukça sıkıntılı dönemlerde art arda gelen iki büyük seçim...

Yukarıda yazdıklarım, 5 yıldır Şanlıurfa Valiliğini sürdüren Sn. Abdullah Erin'in karşılaştığı, çözdüğü, çözmek için çırpındığı, tam ortasına düştüğü bir çırpıda aklıma gelen birkaç büyük olay sadece...

Giderek derinleşen kaybetmeye yüz tutan sevgimiz, saygımız, komşuluğumuz, arkadaşlığımız, vefamız...

Giderek bizi kör bir karanlığa sürükleyen o tahammülsüzlüğümüz, kinimiz, ayırışımlarımız...

Urfalının Urfalıyı hafifi geçtim artık, tartma gereği dahi duymayan ve öyle görünüyor ki tamiri için küçük çaplı mucizenin gerektiği terazimiz...

Yüreğimize kök salan ve hayata, yaşama sevincine, hayallerimize, düşlerimize, ümitlerimize, ekmek kavgamıza, mücadelemize dair neredeyse tüm enerjimizi emen akraba düşmanlığımız...

Makam için, para için, şan, şöhret için kardeşini satmaya başlayan zavallı anlayışımız...

Belaltı kumpaslar, bitmek bilmeyen kıskançlıklar, silah merakı, işsizlik, fuhuş, tefecilik, intiharlar ortasında tam 5 yıl valilik yapmakta kolay değil arkadaş...

Elbette bu satırlar Abdullah Erin güzellemesi olmayacak... Elbette kalkıp haddimi aşıp Sn. Valimizi dört dörtlük, kusursuz, mükemmel ilan etmeyeceğim ama el insaf yahu; Sn. Erin daha buradayken, üstelik 5 yıldır kendilerini Sn. Valinin varlığı ile kamuoyuna kabul ettiren, konumlanan, nemalanan bazı karakter yoksunları gibi de ''Eski Kral öldü, yaşasın yeni kral! da demeyeceğim...

Allah uzun ömür versin Sn. Valimize. Eşi, çocukları ile sevgi, başarı, sağlık, huzur dolu nice seneleri olsun. Ölüm uzak dursun civarından. Mecazidir söylemim: Yahu kral ölmedi ki...

Yahu Abdullah Erin zaten kral değil bir valiydi ve o da kendine kral demedi ki. Krallık etiketini bizler apolet gibi takıyoruz insanların omuzlarına.  Yahu daha vedalaşmadık 5 yıldır makamının, evinin kapıları ardına kadar açık olan Valiyle...

Yahu uğurlamanın da bir edebi olmalı değil mi? Tıpkı, yeni gelecek valiye yalakalık yapacak olanların yalakalığının da ölçüsünün olması gerektiği gibi...

Kendisini çok sevdiğimi, zaman zaman sevgim kadar kırıldığımı bilen bilir. Bilen bilir ki, kırgınlıklarım da sevgilerimde dilimden kalemime düşer anında. 
Sn. Erin'i iki kitabımda masal kahramanı gibi anlattığım da oldu, şehrin maalesef bazı siyasilerinin ama bilinçli ama art niyetle ama kendi çıkarının ve hırsının etkisi ile yaptırdığı hataları eleştirdiğim de...

Fakat ne sevgim çarpıktı, hesapsız ve anlamsız ne de eleştirim ahlaksızcaydı, saygısız ve vefasız...

Öyle olmalı değil mi zaten?

Erin ve şehrin siyasilerini karşı karşıya getirmek için her türlü ayak oyunlarını ilmek ilmek ördüler... Bunun benzerini STK yapılanmasında yapanlar da olsu, bürokrasi ve kurumlara yansıması da...

Şanlıurfa öyle bir şehir ki; gazına gelmeyeceksin zira bir anda ŞAH ilan ettiği adamı; işi, çıkarı, hesabı bittiği anda yere çalan zavallı bir anlayışımız var bizim...

Birileri illaki Abdullah Erin'i siyasete malzeme etmek istedi. Sn. Valinin sokaklarda olması, her kesimle yakınlaşmasını buna dayanak yapıp istedikleri gibi kullandılar...

İyi hatırlıyorum mesela; bir sohbetimizde Şanlıurfa BŞ Belediye Başkanı Sn. Zeynel Abidin Beyazgül:

-81 il içerisinde gönül rahatlığı ile Sn. Vali ile iletişimi doğru kullanmanın rahatını yaşıyorum. Demişti ama birileri için bu yanlıştı çünkü BŞ Belediye başkanı ve Valinin iyi geçinmeleri, doğru iletişimleri onlar için engeldi...

Aralarında sözde bazı gazetecilerin de olduğu bu zumre, sürekli ikili arasında bir çekişme, bir anlaşmazlık olduğunu kamuoyuna entegre etti. Oysa ki, her ikisini tanıyan birisi olarak, her ikisinden de böyle bir zerzeniş dahi duymadım.

Tabi bu algının geldiği nokta; devletin valisinden bir milletvekili bir belediye başkanı gibi davranmasını beklemeye yol açarken, belediye başkanları üzerinde ise kasti baskı kurulmaya çalışıldı.

NE ZAMAN İNSAN DEYİ BAKMAYI ÖĞRENECEĞİZ*

Dedim ya; ölçüsüz, çarpık ve tuhaf bir sevgi anlaşyışımız var bizim. Makamı üzerinden ve makamda olduğu sürece kişinin iki yanı olduruyoruz.

1- Aşırı sever gibi görünen yellahçılar!
2- Yellahçılar yüzünden veya salt muhalefet yapmak için muhalif olanlar...

Kaldı ki, şehrin en iyi muhalefetini yapan ilçe başkanını görevden alan muhalefet partisinin şehriyiz zaten... Güler misin, ağlar mısın yani...

Bu M. Kasım Gülpınar olur, Abdullah Erin olur, Zeynel Abidin Beyazgül veya bir başka siyasetçi, bürokrat, kurum amiri, belediye başkanı; insan olduklarını, birer aileleri, duyguları, acıları, sevinçleri olduklarını unutur, kendi kafamızda yarattığımız karaktere bürer ve ille de onu o kişiye gömlek gibi giydirmeye çalışırız.

Sn. Valimizi belki de eleştirebileceğim en önemli nokta tam budur. Şehrin bu yapısının farkına varamadı. Bu yüzden birçok kez yanıltıldığı fikrimin hala arkasındayım.
Size bir şey itiraf edeyim mi; bu akşam içimden geçenleri yazmak isteseydim, şehri şöyle bir silkeler, yine başımı belaya koyardım...

Öyle bir şehir ki; Zeynel Abidin Beyazgül'ü eleştirdiğim zaman, bazı Ak Partililer için yürekli, cesur, kahraman iken, Zeynel Başkanın herhangi bir hizmetini takdir ettiğimde, aynı Ak Partililer için bu kez Ak Parti'ye düşman, asi, anarşist adam oluveriyorum.

Bu durum M. Kasım Gülpınar, Abdullah Erin, Ahmet Eşref Fakıbaba, Faruk Çelik, Abdurahman Kırıkçı ve bazı ilçe belediye başkanlarında da sıklıkla karşıma çıkan bir büyük çelişkimiz...

Çünkü bu şehrin bazı siyasileri kendi elleriyle şantajcı, yellahçı, saldırgan, sapkın, algı operasyonu çakalı bir takım basın yarattılar. Bu kadar çirkin bir basın anlayışının ortasında iyiye iyi, kötüye kötü, yanlışa yanlış, doğruya doğru dediğinizde benim duruma düşersiniz...

Sn. Erin 5 yıllık emeği ile kısa süre sonra aramızdan ayrılacak. Peygamberler şehrine yaraşan, bu 5 yıllık süreçte verdiği emeklere kalben teşekkür etmek ve bize yakışır bir şekilde uğurlamak.

İlahlaştırmak ne kadar yanlış ise, gitmeden yok saymak, vefasızlık o kadar yanlış. Bir de görüyor, duyuyorum ki, bu gidişi bile siyasi bir bekleyişe dönüştürme çabası başladı. Bu anlayış Sn. Valimize hep zarar verdi, verir, vermeye devam edecek. Birilerinin Sn. Valimizin düşüncesinde olmayan bu algıyı yaratmaya hakları olmamalı.

Elbette 5 yılda derin izler bırakan Sn. Valimize dair yazacağımız bunlarla sınırlı değil. Şimdilik şahsım adına, memleketim adına kendisine kalben teşekkür ediyor, hayatı boyunca sağlık, başarı, huzur ve sevgi diliyorum.

Yellahçılar mı; onlar daha şehre adım atmasına günler olan yeni valimize yalakalık destanları düzmeye başladılar bile. Elbette araştırmacı bir yazar olarak yeni valimize dair benimde edindiğim bazı bilgiler var. Elbette kendisinden şehrimize büyük hizmetler ve değer katmasını bekleyecek ve başarılı olması için destek vereceğiz ama bi durun yahu...

Ulen, kurşun geçirmez gözlüklerinle gözlerinin önünü görmüyorsun. Ne ara yeni valimizin cevval, çalışkan, yılmaz bir kahraman olduğunu gözlemledin?

Ulen, senin gözlemlediğin tek şeyin her gelen vali veya bakan üzerinden nemalanmak olduğunu şehir biliyor artık.

Ulen, sen kimsin ki gelen vali senin gönlünde taht kurmak zorunda!
Ulen, biraz da şehrin gerçeklerine dönün. Sn. Erin artık Ankara'da fahri hemşerimiz, bizden birisi lakin bu şehrin derhal çözüm bekleyen sorunları ve bu sorunları çözecek kendimizden birilerini çıkarmak gibi artık kaçınılmaz gerçeğimizi anlatın biraz.

Ulen yalakalığın, ulen vefasızlığın bile bir raconu vardır her ikisini de yerle bir ettiniz be...

Uğurlar olsun demiyorum Sn. Valim zira seni uğurlar, Ankara'da demli çayını içemeye gelirim.